Strona główna O mnie Ciekawostki Oferta zajęć Kontakt

PRZYGOTOWANIE DZIECKA DO PODJĘCIA NAUKI W SZKOLE

 Z WYKORZYSTANIEM METODY DOBREGO STARTU

MARTY BOGDANOWICZ

 

Metoda Dobrego Startu (MDS)

ma już dość długą historię.

Pierwowzorem MDS

była metoda Le Bon Deport

 ( w tłumaczeniu na j. polski : dobry odjazd, start),

opracowana we Francji. Metoda ta znalazła wielu zwolenników

w różnych ośrodkach na świecie.

Pierwszej próby adaptacji metody Bon Depart do warunków polskich

dokonała Marta Bogdanowicz.

 

Metoda Dobrego Startu

 jest metodą wzrokowo – słuchowo – ruchową,

angażującą uczenie się polisensoryczne,

w której istotna rolę odgrywają trzy elementy:

 element słuchowy (piosenka, rymowanka)

element wzrokowy ( wzory graficzne: figury geometryczne, litery, cyfry)

motoryczny (wykonywanie ruchów w czasie odtwarzania wzorów graficznych

 i liter, zharmonizowanych z rytmem piosenki).

 

 

Założeniem Metody Dobrego Startu

 jest jednoczesne rozwijanie funkcji:

wzrokowych

słuchowych

dotykowych

kinestetycznych ( czucie ruchu)

motorycznych oraz

współdziałanie miedzy tymi funkcjami.

 

W jej założeniach leży koordynowanie czynności

 słuchowo – wzrokowo – ruchowych

i harmonizowanie wszystkich funkcji psycho - motorycznych.

Ćwiczenia te prowadzą do usprawniania :

·        uwagi

·        percepcji

·        pamięci

·        wyobraźni słuchowej i wzrokowej

·        motoryki i koordynacji wzrokowo słuchowo – ruchowej.

 

Metoda Dobrego Startu

 kształci też zdolność rozumienia i posługiwania się symbolami abstrakcyjnymi,

 co ma szczególne znaczenie dla dzieci rozpoczynających naukę szkolną,

 w tym czytanie, pisanie i liczenie.

 Zespołowa forma prowadzenia zajęć

 ułatwia nawiązanie kontaktów społecznych

 i uczy współdziałania dzieci, które mają trudności

 w przystosowaniu społecznym lub są zaburzone emocjonalnie.

 Doskonalenie integracji percepcyjno – motorycznej

 i kompetencji językowych ułatwia naukę czytania

 i pisania wszystkim dzieciom.

 Natomiast wyrównywanie dysharmonii rozwojowych

 w przypadku dzieci „ ryzyka dysleksji”

może skutecznie zapobiegać powstawaniu niepowodzeń szkolnych.

 W przypadku dzieci opóźnionych w rozwoju udział

w ćwiczeniach służy rehabilitacji zaburzeń rozwoju psychomotorycznego

 i pomaga im zmniejszyć trudności

w opanowaniu skomplikowanych umiejętności szkolnych.

 

Metoda Dobrego Startu

ma wielostronne zastosowanie w pracy z dziećmi.

 Jest wykorzystywana  w przedszkolach,

szkołach, ośrodkach leczniczo – pedagogicznych i w domu.

 Może być stosowana w odniesieniu do dzieci

o prawidłowym rozwoju psychomotorycznym, aktywizując ten rozwój.

 

W ramach przygotowania dzieci

 do podjęcia nauki szkolnej – ćwiczenia te można prowadzić

  w grupie przedszkolnej i w klasie z dziećmi,

które rozpoczynają naukę czytania.

 

W programie wychowania przedszkolnego Metoda Dobrego Startu

 powinna występować wśród innych zajęć

 rozwijających funkcje percepcyjno – motoryczne,

 takich jak zajęcia plastyczne, zabawy ruchowe,

gimnastyka, rytmika, zajęcia umuzykalniające,

wyróżniające się swym specyficznym charakterem.

 Służy ona bowiem nie tylko usprawnianiu czynności

 poszczególnych analizatorów,

uczestniczących w procesie czytania i pisania,

 lecz rozwija także współdziałanie między nimi,

czyli koordynację wzrokowo – słuchową – ruchową.

Dominacja ćwiczeń ruchowych,

 ciągłe zmiany pozycji, będące nieodzownym atrybutem rozwoju dziecka

 w tym wieku, to kolejny walor tego sposobu pracy.

 

 

Metoda Dobrego Startu

 jednocześnie kształci inne funkcje psychiczne:

 mowę, myślenie, zachowania społeczne

 i tym samym spełnia szereg postulatów zawartych

 w treściach programowych wszystkich działów wychowania

 w przedszkolu.

 Modyfikacja programu „Piosenki na litery”

służy polisensorycznemu uczeniu liter alfabetu

 w procesie nauki czytania i pisania.

 Dzięki włączeniu w tok zajęć ruchowych muzyki

 i rytmu, ruchy dzieci stają się bardziej płynne i harmonijne,

 łatwiej zapamiętują nowe kombinacje,

 a zarazem pamięć staje się bardziej plastyczna.

Powiązanie śpiewu, ruchu, muzyki i plastyki aktywizuje

 i uspakaja system nerwowy dziecka.

 

Stosowane formy to:

piosenki do rysowania – w grupach dzieci 3 – 4 – letnich

opracowanie piosenek ze wzorem graficznym w grupie dzieci 5 – letnich

opracowanie piosenek ze wzorem graficznym, piosenki  na literki

oraz samodzielne tworzenie wzoru w grupach dzieci 6 – letnich.

 

  O wykorzystaniu piosenek do rysowania

w grupach dzieci 3 – 4 – letnich zdecydowała przesłanka,

 która mówi o tym, że na osiągnięcia dojrzałości szkolnej

 przez dzieci 6 – letnie wpływa realizacja wszystkich zadań edukacyjnych,

 a więc  realizowanych w grupie dzieci najmłodszych.

 

Zajęcia prowadzone Metodą Dobrego Startu

 przebiegają według stałego schematu

  i są dostosowane do potrzeb dzieci, z którymi pracujemy.

 

„ OD PIOSENKI DO LITERKI”

 

Z programu można korzystać pracując:

- w klasie „0”

- w klasie pierwszej

- w zespole korekcyjno - kompensacyjnym w przedszkolu i szkole

- w szkole specjalnej

- z jednym dzieckiem.

 

W skład materiałów wchodzą:

 podręcznik, teczka z wzorami liter, karty ćwiczeń

 oraz obrazki do kolorowania, kasety z piosenkami, zeszyt z piosenkami 

 w opracowaniu na fortepian.

 

Karty  ćwiczeń- krótka charakterystyka

Karty ćwiczeń opracowano tak,

 aby kolejne zadania sprzyjały rozwojowi określonych funkcji.

Jako pierwsze umieszczono ćwiczenia  usprawniające percepcję wzrokową

 i grafomotoryczną na materiale nieliterowym.

 Są to m.in.. zadania polegające na wyszukiwaniu różnic między obrazkami,

wskazywaniu identycznych obrazków, kolorowaniu itp.

 

Ćwiczenia, które zamieszczono w drugiej kolejności,

 umożliwiają doskonalenie percepcji wzrokowej na materiale literowym,

np. przez wyszukiwanie litery- jako elementu obrazka- wśród innych kształtów,

wśród podobnych liter lub linii i pisanie po śladzie.

 

W każdej karcie ćwiczeń zadanie trzecie

 służy utrwalaniu umiejętności pisania litery.

Podczas wykonywania zadania dziecko kreśli literę na niewielkiej,

ograniczonej płaszczyźnie, niekiedy zapoznaje się z zasadami ortografii.

 

Ćwiczenie czwarte ma na celu kształtowanie umiejętności pisania litery

w powiększonej liniaturze.

Wykonując zadanie na karcie ćwiczeń,

 dzieci używają trzech różnych narzędzi graficznych:

kredki, ołówka i mazaka.

 Zabieg ten ma na celu przygotowanie ręki di trudnej czynności pisania.

         Podczas opracowywania kart kierowano się powszechnie stosowaną

w nauczaniu, umowną zasadą,

zgodnie z którą litery odpowiadające samogłoskom wyróżnia się kolorem

czerwonym, natomiast odpowiadające spółgłoskom- kolorem niebieskim.

 

Kilka wskazówek dla osób poznających Metodę Dobrego Startu

Uzupełnianie kart pracy przez dzieci

 powinno być poprzedzone czynnościami przygotowującymi

 do pisania, a czynności te powinny być uporządkowane

 według stopnia trudności, a mianowicie:

·        prezentacja i omówienie litery;

·        wyklejanie litery np. plasteliną, skrawkami kolorowego papieru;

·        pokaz sposobu pisania litery i jednoczesne omawianie tej czynności;

·        uczenie się polisensoryczne- wodzenie palcem po wzorze;

·        pisanie litery na tacce z kaszą, na stole, w powietrzu;

·        pisanie litery na dużych powierzchniach;

·        pokaz pisania litery w liniaturze;

Po zakończeniu ćwiczeń należy wspólnie z dziećmi

omówić efekt ich pracy, kładąc nacisk na indywidualne osiągnięcia.

 Dzieci powinny podjąć próbę dokonania samooceny

 i wskazać te litery, które- ich zdaniem- napisały najlepiej.

 

Struktura  zajęć prowadzonych Metodą Dobrego Startu

ZAJĘCIA WPROWADZAJĄCE:

1.      Powitanie.

2.      Ćwiczenia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni

Ćwiczenia stwarzają okazję do utrwalania orientacji w przestrzeni,

odróżniania kierunków: prawo-lewo,  góra-dół, nad-obok.

3.      Opracowanie piosenki i ćwiczenie funkcji językowych.

 Piosenka jako element wiążący większość zabaw ćwiczeń,

 rozwija kompetencje  językowe- wiedzę z zakresu fonetyki,

semantyki i syntaktyki.

 Ułatwia również  rozumienie i operowanie symbolami,

 kształci procesy myślenia ucząc dzieci analizy ,

 syntezy, porównywania, uogólniania i abstrahowania.

 

 ZAJĘCIA WŁAŚCIWE:

1.      Ćwiczenia ruchowe.

 Zabawa ruchowa nawiązująca do treści piosenki.

 W czasie tych zajęć zaczynamy od kształcenia ruchów

 całego ciała (motoryka duża),

 a następnie prowadzimy usprawnienie

 ruchów ręki (motoryka mała).

2.      Ćwiczenia ruchowo- słuchowe

W ćwiczenia te zaangażowane są dwa analizatory:

kinestetyczno-ruchowy i słuchowy.

 Są to ruchy wykonywane jedną ręką:

pięścią, dłonią, palcami, łokciem i całym ciałem w rytm śpiewanej piosenki.

 Początkowo wykonywane w tym samym miejscu,

 a potem w różnych układach przestrzennych.

3.  Ćwiczenia ruchowo- słuchowo- wzrokowe

   -demonstrowanie litery

   -pokaz sposobu pisania litery

   -polisensoryczne uczenie się litery

   -reprodukowanie litery.

 

ZAJĘCIA KOŃCOWE:

1.      Ćwiczenia wyciszające

Scenariusze w podręczniku proponują między innymi wykorzystanie

 na tym etapie instrumentalnej wersji piosenek.

  

POMOCE DO ZAJĘĆ:

1.      Do zajęć wprowadzających: konkretne przedmioty związane

 z treścią piosenki, obrazek ilustrujący treść.

2.      Do ćwiczeń ruchowo- słuchowych: woreczki, wałeczki, sznurki,

 gumy wstążki, szarfy, balony instrumenty muzyczne

 lub przedmioty mogące je zastąpić.

3.      Do ćwiczeń ruchowo – słuchowo - wzrokowych:

wzór lub litera napisana grubym mazakiem,

taca z materiałem sypkim, arkusz papieru, karty ćwiczeń, mazaki, kredki itp.

 

Podsumowując:

Dziecko łącząc różne rodzaje aktywności

 śpiewa, dotyka, słucha, rysuje, pisze,

 wykonuje ćwiczenia relaksacyjne i ruchowe.

 Ciągłe zmiany ćwiczeń pomagają opanować litery,

wspomagają ten trudny dla 6-latka proces.

W wyniku tego następuje

integracja wzrokowo – słuchowo – dotykowo – ruchowa.

Jest to niezbędne do prawidłowego opanowania

 umiejętności czytania i pisania.

 

BIBLIOGRAFIA

M. Bogdanowicz, D.Szlagowska, „Piosenki do rysowania”, Wydawnictwo Fokus, Gdańsk 1996.

L. Szydłowska, H. Woziwodzka, „ Innowacja pedagogiczna polegająca na wyrabianiu u dzieci  w grupach młodszych gotowości do podjęcia nauki szkolnej z wykorzystaniem metody dobrego startu”. Toruń 1996.

M. Bogdanowicz, „ Metoda Dobrego Startu”. WSiP Warszawa 2004 .

M. Bogdanowicz, „Metoda Dobrego Startu w pracy z dzieckiem w wieku   od 5 do 10 lat” Warszawa 1989.